De nieuwste Zelda-game op de Nintendo Switch is een hervertelling van een van de meest geprezen games in de serie.
The Legend of Zelda: Link’s Awakening verscheen in 1993 al voor de Game Boy. Het was toen een mijlpaal voor Nintendo: nog nooit eerder was een volledige Zelda-game verschenen voor een draagbaar apparaat. Het spel bevatte een volledig te verkennen eiland met meerdere kerkers en puzzels, in een tijd dat Game Boy-spellen vaak simpel en kort waren.
De game kreeg in 1998 een vernieuwde kleurenversie toen de Game Boy Color op de markt verscheen, en die nu wordt opgevolgd door een volledige remake op de Nintendo Switch. Hierin ruilt Nintendo de grove pixels van het origineel in voor een schattig vormgegeven 3D-wereld, die er haast als een oude kijkdoos uitziet.
Die nieuwe stijl leent zich perfect voor een hervertelling van zo’n oud spel. Bij oude Game Boy-games moesten ontwerpers spelfiguren altijd overdreven ontwerpen meegeven – met grote hoofden, wapens en felle kleuren – zodat je ondanks het beperkte aantal pixels goed zag waar je naar keek. Door te kiezen voor een schattig en poppetjesachtig ontwerp voor de remake, kan Nintendo die overdreven ontwerpen blijven gebruiken zonder dat het raar aanvoelt. Hierdoor voelt de game vertrouwd aan voor oud-spelers.
Mysterieus eiland
In Link’s Awakening spoelt hoofdrolspeler Link aan op een mysterieus eiland. Hij hoort al snel dat hij het eiland pas kan verlaten als hij de Wind Fish heeft gewekt – en dat kan alleen door acht instrumenten te verzamelen door acht kerkers te doorkruizen.
In iedere kerker vind je een speciaal voorwerp dat je missie makkelijker moet maken. Je krijgt onder andere een speciale veer waarmee je hoog kunt springen, een armband die je zware objecten laat oppakken en een magische stok die vuurballen afschiet. Deze voorwerpen helpen je om de kerkers te doorkruizen, maar laten je ook nieuwe gebieden op het eiland zelf bereiken. Hierdoor is er altijd wel weer een nieuw geheim hoekje van de game om te verkennen.
Kleine veranderingen
De game is in grote lijnen identiek gebleven aan het origineel. Alles ziet er mooier uit, maar de puzzels, kerkers en locaties op het eiland zijn eigenlijk allemaal zoals oud-spelers zich zullen herinneren. Er zijn slechts een paar kleine veranderingen, zoals de manier waarop sommige vijanden vechten en het aantal verzamelobjecten dat je kunt vinden.
De oude Game Boy had slechts twee actieknoppen, waardoor je continu in menu’s moest wisselen tussen je wapen, schild en extra hulpmiddelen. Dat is gelukkig niet meer het geval in de Switch-versie. Je meest essentiële voorwerpen hebben een vaste plek op de controller, terwijl je de rest onder de X- of Y-knop kunt vinden. De game is hierdoor een stuk makkelijker te bedienen.
Dorpsgevoel
In Link’s Awakening word je ook op een ruilmissie gestuurd. Je bemachtigt al snel een pop die je kunt ruilen voor een haarspeld, die je weer ruilt voor wat hondenvoer. En met dat hondenvoer kun je bananen bemachtigen.
Het klinkt als een wat vervelende afleiding, maar de game laat je op die manier alle bewoners van het eiland opzoeken. Je krijgt hierdoor een idee van wie er allemaal op Koholint woont, waardoor het eiland als een levendige plek aanvoelt. De game geeft een soort van dorpsgevoel, zoals we sindsdien eigenlijk niet in een Zelda-game hebben meegemaakt.
Koholint ziet er soms ook verdacht bekend uit voor Nintendo-fans. Link’s Awakening zit bomvol verwijzingen naar andere Nintendo-games. Zo verandert het spel soms ineens in een platformgame waarin je op de paddenstoelmonsters uit Mario moet springen. Iets later zul je Nintendo-personage Kirby als monster tegenkomen.
Eigen kerkers maken
Een nieuwe toevoeging is de mogelijkheid om zelf kerkers te ontwerpen. Een indrukwekkend uitgebreide functie met een hoop potentie, maar met één cruciale fout: je kunt jouw ontwerpen alleen met anderen delen door ze op een Amiibo-poppetje te laden. Je moet deze poppetjes dus fysiek aan anderen overhandigen om ze jouw levels te laten spelen. Dat terwijl het zo voor de hand liggend zou zijn om levels online te delen.
Link’s Awakening voelt soms een klein beetje afgeraffeld. Speel je de game op een televisie, dan vertraagt alles zodra een bepaald aantal vijanden tegelijkertijd op het scherm staat. Daarnaast hadden we bij onze speelsessie last van de nodige bugs, die soms vereisten dat we de gehele game opnieuw opstartten.
Kort
Het spel is wellicht ook wat kort, vergeleken met moderne games: we hadden in een weekendje tijd het spel uitgespeeld en alle verborgen voorwerpen gevonden. Dat staat in schril contrast met de vorige Zelda-game op de Switch, waarin we na honderden uren nog niet alles gezien hadden.
Die korte speelduur hoeft geen nadeel te zijn. Alles in de game zit nauw op elkaar gestapeld, waardoor iedere kamer en elk veld wel iets bijzonders te bieden heeft. Je bent er wellicht snel doorheen, maar doet in die korte tijd ontzettend veel.
Conclusie
De remake van Link’s Awakening is eigenlijk weinig veranderd ten opzichte van het origineel, maar de game voelt desondanks allesbehalve verouderd aan. Dit is een ontzettend sfeervolle en memorabele game, met een uniek dorps sfeertje en gigantisch veel puzzels. De paar bugs zouden niemand moeten afschrikken – dit is een klassieker die iedereen anno 2019 (nog eens) moet spelen.
