De Indiase maanmissie Chandrayaan-2 is vrijdag hoogstwaarschijnlijk mislukt. India wilde een lander laten neerkomen op het zuidelijke deel van de maan, wat nog niet eerder door een maanlander gedaan is. Op een hoogte van 2,1 kilometer boven de grond werd het contact echter verbroken.
Rond 22.10 uur begon de landingsfase van Chandrayaan-2. Na een kwartier verloor de missiecontrole het contact met de lander. Op dat moment kwam de lander neer met 60 meter per seconde, wat behoorlijk snel is om nog op tijd af te kunnen remmen.
Op live videobeelden waren sombere gezichten van werknemers van de missiecontrole en toeschouwers te zien. de Indiase organisatie voor ruimteonderzoek (ISRO) zegt de data te analyseren, maar een woordvoerder is erg pessimistisch.
“Er is geen communicatie met de lander meer. Die is zo goed als verloren, er is geen hoop meer. Het is erg moeilijk om opnieuw contact te leggen”
Minister-president ondanks mislukte missie trots
Tijdens de livestream was te zien dat minister-president Narendra Modi de ingenieurs van de ISRO toesprak en de tot tranen geroerde directeur knuffelde. Op Twitter laat hij weten “trots” te zijn.
Een aantal uur later herhaalde hij die woorden tijdens een toespraak waarin hij de werknemers van de ISRO prees. “De lessen van vandaag zullen ons sterker en beter maken. Het beste van ons ruimteprogramma moet nog komen. Wees trots op jezelf, het proces en de moeite zijn het allemaal waard.”
De Chandrayaan-2-missie bestaat uit een landingsvoertuig met een maanwagen en een satelliet die om de maan zal draaien. De missie werd gelanceerd op 22 juli aan boord van een Indiase GSLV MkIII-raket en op 20 augustus kwam de missie in een baan om de maan. Op 2 september koppelden het landingsvoertuig en de satelliet los van elkaar.
Drie landen hadden eerder een succesvolle zachte maanlanding
India zou in een prestigieus rijtje terechtkomen als de landing geslaagd was. Slechts drie andere landen wisten eerder een succesvolle zachte maanlanding uit te voeren. Tot dusver lukte het alleen Rusland, de Verenigde Staten en China. Rusland was de eerste, toen in februari 1966 de Luna 9-missie succesvol op het maanoppervlak landde.
Voorafgaand aan deze missie was Luna 2 het eerste door mensen gebouwde object dat de maan raakte. Het crashte doelbewust op het oppervlak van de maan.
De VS landde in juni van 1966 de Surveyor 1 op het hemellichaam en werd zo het tweede land dat de maan bereikte. De enige bemande maanlandingen zijn ook uitgevoerd door de VS, waarvan de eerste de Apollo 11-missie op 24 juli 1969 was.
Het derde land dat de maan bereikte, was China in januari 2019. Chang’e 4-missie wist toen met succes op het hemellichaam te landen en werd tevens de eerste succesvolle landing op de donkere kant van de maan.
Israël had in april van dit jaar het vierde land op de maan kunnen worden met de Beresheet-lander. Het land kampte tijdens de landing echter met technische problemen, waardoor Beresheet neerstortte op het oppervlak.
Een replica van de Luna 9-maanlander, het eerste voertuig dat zacht op de maan landde. (Foto: NASA Space Science Data Coordinated Archive)
Drie onderdelen van missie doen elk eigen onderzoeken
Het landingsvoertuig van Chandrayaan-2, de Vikram-lander, is 2,5 meter groot en vernoemd naar de Indiase wetenschapper Vikram Sarabhai, die de ISRO oprichtte. De Vikram heeft ook meerdere instrumenten aan boord, zoals een seismograaf en een temperatuurmeter.
Na de landing van Vikram zou er een wagentje genaamd Pragyan (Sanskriet voor ‘wijsheid’) uit rijden. Het wagentje is nog geen meter groot en rijdt 1 centimeter per seconde. Pragyan kan alleen met Vikram communiceren en zou grondonderzoek nabij de landingsplek doen.
De satelliet, de Orbiter, is gebouwd om een jaar lang functioneel te zijn. Hij staat in contact met het Indian Deep Space Network, het communicatienetwerk waarmee India contact houdt met zijn ruimtevaartuigen, en de maanlander van de missie. Aan boord van Orbiter bevinden zich acht instrumenten, die onder meer de maan in kaart brengen en de opbouw van het hemellichaam met röntgenstraling meten.
Voorganger van maanmissie gelanceerd in 2008
De voorganger van deze missie, Chandrayaan-1, werd in oktober 2008 gelanceerd. Chandrayaan-1 bestond uit een satelliet en de Moon Impact Probe, een voertuig dat gebouwd is om neer te storten op het maanoppervlak.
De deeltjes die vrijkwamen door deze klap konden worden geanalyseerd, waardoor bevroren water op de maan bevestigd kon worden. De satelliet van deze missie draaide 3.400 rondjes om de maan. In augustus 2009 verloor de missiecontrole contact met de sonde en kwam de missie ten einde.
Wereldwijd werken ruimtevaartorganisaties aan nieuwe maanmissies, zowel bemand als onbemand. Zo werken de VS, Rusland, Japan, China en Zuid-Korea aan landers en werken ook commerciële partijen zoals het Amerikaanse Moon Express aan voertuigen.
In 2024 wil de VS onder meer de eerste vrouw op de maan krijgen met de Artemis-missie. Ook China, Japan en Rusland hopen reizigers op de maan te laten landen. Naast landingen op de maan zijn er plannen voor een Lunar Gateway, een internationaal ruimtestation dat om de maan draait en fungeert als tussenstop naar het maanoppervlak.
Ruimtevaartbedrijf SpaceX werkt momenteel aan het commerciële Starship-voertuig, waarmee in 2023 een bemande vlucht om de maan moet worden gemaakt. Alle stoelen voor deze vlucht zijn opgekocht door de Japanse zakenman Yusaku Maezawa, die kunstenaars wil meenemen en hen wil laten inspireren door de maan.
Een artiestenimpressie van de Lunar Gateway, een ruimtestation dat om de maan moet gaan draaien. (Foto: NASA)
