De EU introduceert nieuwe regels om de grensoverschrijdende aan- en verkoop van zowel goederen als digitale inhoud veiliger en gemakkelijker te maken.
De onderhandelaars van de Raad en het Parlement hebben vandaag een akkoord bereikt over een pakket dat een richtlijn bevat met betrekking tot overeenkomsten voor de levering van digitale inhoud en diensten (richtlijn digitale inhoud – DCD), en een richtlijn betreffende overeenkomsten voor de verkoop van goederen (richtlijn verkoop van goederen – SGD). Het voorlopige politieke akkoord moet nu nog door de twee instellingen worden bevestigd.
De richtlijnen leggen gemeenschappelijke regels vast rond bepaalde vereisten voor verkoopsovereenkomsten tussen de verkoper en de consument. Doel is de Europese consument grondige bescherming en rechtszekerheid te bieden, vooral bij grensoverschrijdende aankopen. Daarnaast moet het voor ondernemingen, met name kleine en middelgrote, gemakkelijker worden om hun producten in de hele EU te verkopen.
Het pakket is een ambitieus, maar evenwichtig compromis dat de rechten van de Europese consument garandeert en tegelijkertijd nieuwe zakelijke kansen creëert voor bedrijven in de EU. De consument is voortaan beter beschermd wanneer hij muziek downloadt, in een winkel een hemd of online een slimme koelkast koopt. Voor bedrijven betekent dit minder administratieve rompslomp wanneer ze willen uitbreiden en in de hele Unie zaken beginnen te doen.
Tudorel Toader, Minister van Justitie van Roemenië
Hoofdpunten van het compromis
Het compromis bevat een aantal technische wijzigingen en aanpassingen om ervoor te zorgen dat de bepalingen van beide richtlijnen zoveel mogelijk op elkaar zijn afgestemd en een coherent en duidelijk rechtskader vormen voor zowel consument als verkoper.
Beide richtlijnen gaan uit van het principe van maximale harmonisatie, wat betekent dat de lidstaten niet mogen afwijken van de vereisten. Toch is er wat sommige aspecten betreft enige ruimte voor de lidstaten voorzien om verder te gaan dan de vereisten, met name om de op nationaal niveau reeds bestaande consumentenbescherming te handhaven.
In de richtlijn digitale inhoud (DCD) zijn de belangrijkste punten waarover een compromis werd bereikt:
-
–
Vormen van genoegdoening bij verzuim van levering en gebrek aan conformiteit: de compromistekst bepaalt dat de leveranciers in geval van niet-levering een “tweede kans” moeten krijgen alvorens de overeenkomst kan worden ontbonden.
-
–
Termijnen voor de aansprakelijkheid van de leverancier: om rekening te houden met de verschillen op nationaal niveau voorziet de compromistekst niet in een volledige harmonisering van verjarings- of garantietermijnen, maar bepaalt deze dat de periode van aansprakelijkheid van de leverancier in geval van gebrek aan conformiteit niet korter dan 2 jaar mag zijn.
-
–
Recht van ontbinding van overeenkomsten op lange termijn: de instellingen zijn overeengekomen om deze kwestie van het toepassingsgebied van de richtlijn uit te sluiten.
In de richtlijn verkoop van goederen (SGD) is een compromis bereikt over onder meer de volgende punten:
-
–
Toepassingsgebied van de richtlijn: beide instellingen zijn overeengekomen dat producten met een digitaal element (bijvoorbeeld slimme koelkasten) enkel onder de richtlijn verkoop van goederen vallen.
-
–
Regels inzake de verplichting tot actualisering van in goederen ingebedde digitale inhoud: de bepalingen zijn ingrijpend herschreven om ze beter te laten aansluiten op de bepalingen van de richtlijn digitale inhoud. Het definitieve compromis voorziet in een verplichting voor de verkoper om updates te verstrekken gedurende de periode die de consument redelijkerwijs mag verwachten afhankelijk van het soort goederen en het doel ervan. In sommige gevallen kan een vaste periode worden bepaald.
-
–
De regels betreffende gebrek aan conformiteit volgen in grote mate het standpunt van de Raad. Hierbij kunnen de lidstaten een verplichting voor de consument invoeren om een gebrek aan conformiteit binnen 2 maanden aan de verkoper te melden.
-
–
De regels betreffende garantietermijnen en inzake de bewijslast veranderen niet ten opzichte van het standpunt van de Raad.
-
–
Duurzaamheid garanderen: het compromis bevat bepalingen inzake extra duurzaamheidsgaranties voor de consument, naast de wettelijke garantie van 2 jaar die verplicht blijft.
Volgende stappen
Zodra het voorlopig akkoord door de 2 instellingen is bevestigd (voor de Raad zal dit door de permanente vertegenwoordigers van de EU in het Coreper gebeuren), wordt de tekst door de juristen-vertalers bijgewerkt voor hij dan formeel wordt goedgekeurd, waarschijnlijk nog voor het einde van de zittingsperiode van het Parlement.
Achtergrond
De richtlijn digitale inhoud heeft betrekking op overeenkomsten tussen ondernemingen en consumenten (B2C) voor de levering van digitale inhoud. Onder die inhoud wordt verstaan: gegevens die in digitale vorm worden geproduceerd en geleverd (zoals muziek, onlinevideo’s, enz.), diensten voor de totstandbrenging, verwerking of opslag van gegevens in digitale vorm (bijvoorbeeld opslag in de cloud), diensten voor het delen van gegevens (zoals Facebook, YouTube, enz.) en duurzame gegevensdragers die uitsluitend als drager van digitale inhoud worden gebruikt (bijvoorbeeld dvd’s). “Over-the-top” (OTT) interpersoonlijke communicatiediensten, bundelovereenkomsten, en de verwerking van persoonsgegevens vallen onder het toepassingsgebied van de richtlijn digitale inhoud.
De richtlijn verkoop van goederen is van toepassing op iedere verkoop van goederen, ongeacht of die fysiek (in een winkel), online of via een afstandsverkoop plaatsvindt. Goederen met een digitaal element (bijvoorbeeld slimme koelkasten of intelligente horloges) vallen onder deze richtlijn.
http://www.europa-nu.nl/id/vkvkf5ar7ezw/nieuws/raad_en_parlement_eens_over_nieuwe?ctx=vjgtmkwna7mq&s0e=vhdubxdwqrzw
