Toen ik studeerde
schaatste ik soms om 8.30. Met een vriend racete ik vervolgens naar ons college
Criminologie (in die tijd waren dat maar een stuk of 10 studenten) en om fris
de collegezaal te betreden douchten wij ons in de kelder van het hoofdgebouw.
Dat is zo’n 30 jaar geleden, maar de douche is er nog steeds.

 

Dus afgelopen
week toen ik voor het eerst dit seizoen weer eens geschaatst had dacht ik, ik
ga rechtstreeks door en douche me in de kelder. De deur bleek gesloten. Vlakbij
zit security dus ik ging er heen om te vragen hoe de deur open kon.

 

“Dan moet u een
autorisatie op uw pasje laten zetten. Dat kunt u aanvragen via intranet.”

 

“Hartelijk dank, zal
ik doen, maar ik wil graag nu douchen, kunt u wellicht de deur openen.”

 

“Nee, maar u kunt
naar de Service-desk gaan.”

 

De service desk
zit op de begane grond en een behulpzame dame vroeg hoe ik heette, belde, en
vroeg of de persoon aan de andere kant van de lijn meneer Lodder in de douche
kon laten. Niet geheel onverwacht bleek dat dezelfde mevrouw als zojuist bij de
security desk. En het kon! Wel zou het een minuut of 5 duren omdat er geen vrije
surveillanten waren. No problem. Ik naar de douche. 5 minuten. 10 minuten. 15
minuten. Dacht toch maar eens vragen hoe of wat. Ik weer naar Security.

 

“Mevrouw, er zou
na 5 minuten iemand komen en ik sta al een kwartier te wachten.”

 

“Dat klopt, heb
ik gezegd, maar duurt wat langer.”

 

“Kan ik misschien
even een pasje lenen, doe ik de deur open, zet me tas ertussen, en breng het direct
terug.”

 

“Nee dat kan
niet, want het is een persoonlijke pas.”

 

“OK, maar ik heb
ook een persoonlijke pas en die zou ik bij gelegenheid even aan u kunnen lenen.”

 

“Ik hoor wat u
zegt, maar het mag niet.”

 

Tja. Pick your
battles. Dit leek me er niet een. Ik begaf mij weer naar de douche. Het is wel
bijzonder, formeel heeft ze een punt, de security mevrouw. Maar welke dreiging
gaat er nu uit van het even aan een medewerker van de universiteit lenen van
een pas. Hoe groot, voor zover die er al is, is de kans dat deze misbruik of
oneigenlijk gebruik van de pas zou maken. En als dat al zo is, weet je wie het
was. In ieder geval kwam na nog eens een minuut of 10 een beveiliger die de
deur voor mij opende.

 

Just in case het
geval zich nog eens voor zou doen heb ik het formulier ingevuld, waar ik niet
alleen mijn vu-net id moest invullen, maar ook mijn personeelsnummer,
e-mailadres, geboortedatum, etc. Typisch geval van overmatige dataverwerking
lijkt me. Benieuwd hoe lang het duurt voor ik toegang heb, de bevestigingsmail
ontving ik zojuist:

 

FCO aanvraag

Beste Lodder,
A.R. (Arno),

 

Opgevoerd Door: [VU
net ID]

Aangevraagd Door:
[VU net ID]

 

Medewerker Id: [Personeelsnummer]

Contact Email:
a.r.lodder@vu.nl

Contact Telefoon:
+31 20 59 86215

 

Order ID: 40208372

Order Datum: 1/19/2019

Organisatie Code: […]

Controlling Area: […[

Locatie:

 

Omschrijving:
Wijzigen pas

Lodder, A.R.
(Arno)

[Personeelsnummer]

[VU pas nummer]

[Geboortedatum]

kc-27 (douche
heren hoofdgebouw)

Maandag t/m
vrijdag van 6:30 tot 19:00 uur via de reguliere ingangen van het gebouw

a.r.lodder@vu.nl

Akkoord *: Ja

[ordernummer]

 De status van uw aanvraag kunt u inzien via
VUnet.

https://www.solv.nl/weblog/over-toegangspassen-en-toegangsrechten/21724