Aan het eind van de maand bespreekt NU.nl de grootste games die zijn verschenen. Met deze maand Ghost of Tsushima, Psychonauts 2, Axiom Verge 2, Final Fantasy en Twelve Minutes.
Ghost of Tsushima: Director’s Cut
- Platform: PlayStation 4, PlayStation 5
- Score: 3,5 van de 5 sterren
De meeste games krijgen pas jaren later een herziene versie, maar PlayStation 4-game Ghost of Tsushima is nu al in verbeterde vorm op ook de PlayStation 5 te spelen. Visueel is de game verbeterd, hoewel die verschillen ons pas opvielen toen we hem vergeleken met de vorige editie. Het zijn kleine details in een game die er al zeer fraai uitzag.
Nieuw is een eiland vol met extra verhalen en opdrachten, wat een kleine vijf uur extra boven op onze speelsessie plakte. De game doet niet veel meer dan we vorig jaar al gezien hebben en valt nog steeds vrij snel in herhaling. De geweldige sfeer en het gevechtssysteem weten dat deels goed te maken.
Psychonauts 2
- Platform: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series S|X, pc
- Score: 3,5 van de 5 sterren
Het vervolg op een psychedelisch platformspel uit 2005. Je speelt als Razputin, een jongen met psychische krachten die in andermans hersenen kruipt om mysteries op te lossen. Hierdoor verandert het brein van een tandarts bijvoorbeeld in een wereld vol tandvlees en kiezen om op te springen.
Psychonauts 2 ligt qua tempo wat lager dan genregenoten zoals Super Mario Odyssey en Ratchet & Clank, waar een grotere nadruk op het verhaal tegenover staat. De dialogen zijn voortreffelijk geschreven, met achter bijna iedere zin wel een geintje met een dubbele boodschap. Het simpele gespring en slimme schrijfwerk van de game geeft soms wel het gevoel dat de makers liever een film dan een game hadden gemaakt.
Axiom Verge 2
- Platform: pc, PlayStation 4, Nintendo Switch
- Score: 4 van de 5 sterren
Net als de eerste Axiom Verge is het vervolg volledig gemaakt door één persoon. Het is een ode aan de oude Metroid– en Castlevania-games, met een grote tweedimensionale wereld om te verkennen. Waar de nadruk bij deel één op schieten lag, zul je in de sequel vijanden vaker moeten vermijden en met bijlen en andere handwapens te lijf moeten gaan.
Het is makkelijk om in Axiom Verge 2 te verdwalen. Sommige delen van de wereld zijn alleen te bereiken als je bepaalde upgrades hebt, waardoor je soms moet ronddolen totdat je de juiste middelen hebt gevonden. Daarmee laat de game je meer vrij dan andere moderne titels, waardoor ontdekkingen ook veel meer als jouw eigen prestatie voelen.
Final Fantasy Pixel Remaster
- Platform: Android, iOS, pc
- Score: 4 van de 5 sterren
De oeroude rollenspelreeks Final Fantasy krijgt in de komende maanden meerdere remasters, waarvan de eerste drie recent verschenen. Dat gebeurde al eerder, maar ontwikkelaar Square Enix maakte van heruitgaves voorheen altijd compleet andere games. Ze kregen ineens 3D-werelden, een totaal andere stijl of gebieden die niet in het origineel zaten.
De Pixel Remasters liggen veel dichter bij de originelen. Hoewel ze grafisch onder handen zijn genomen, blijven de herziene personages en gebieden trouw aan de oude games. Het aantal vernieuwingen is daarnaast tot een minimum beperkt gebleven. Een landkaart maakt het makkelijk om in de wereld te navigeren en je kunt makkelijker meerdere voorwerpen kopen in winkels. De beste versies van deze games voor iedereen die hun jeugd wil herbeleven – al zullen jongere gamers wellicht snel afhaken bij het verouderde ontwerp.
Twelve Minutes
- Platform: pc, Xbox One, Xbox Series S|X
- Score: 2 van de 5 sterren
In Twelve Minutes zit je vast in de tijd. Iedere keer kom je jouw kleine appartementje binnen, waar twaalf minuten later een mysterieuze man binnendringt om jou en je vriendin te vermoorden. Door iedere keer andere dingen te proberen, kun je dit noodlot hopelijk verijdelen en ontdekken wat er achter die aanval schuilt.
Het is een vernuftig idee waar ook wat grote namen achter schuilen: acteurs Daisy Ridley, James McAvoy en Willem Dafoe spreken de personages van het spel in. Maar in de praktijk is Twelve Minutes al snel een bar irritant spel. De besturing is lomp en de spelsystemen zijn onvergeeflijk. Maak je één miniscule fout, dan moet je minutenlang hetzelfde kunstje uithalen om weer hetzelfde punt te bereiken.
Verhaaltechnisch gaat de game op het einde ook wel heel rare en ongeloofwaardige kanten op, zonder het script te hebben om zulke twists te ondersteunen. Het maakt Twelve Minutes vooral een teleurstelling.
