Net als in vele andere rechtsgebieden, is er ook in 2017 op het gebied van het intellectuele eigendomsrecht en reclamerecht veel gebeurd.Hieronder volgt een beknopt overzicht van hetgeen zich dit jaar heeft afgespeeld in deze immer interessante rechtsgebieden.
Auteurs(contracten)recht
Helemaal aan het begin van de maand januari, werd mijn afstudeerscriptie– zeer boeiend, als je het mij vraagt – gepubliceerd in het BMM Bulletin. Mocht je hierin geïnteresseerd zijn, lees hem dan hier (.pdf-alert). In dezelfde maand vroegen wij ons tevens af of ‘Blockchain nog wel te blocken is uit de muziekindustrie’ en of er ooit een ‘copyright reform’ komt.
Collega Harmke blogde destijds ook over het bijsnijden van foto’s: ‘Het bijsnijden van een foto,waardoor het afgebeelde voorwerp op een andere plek in het kader staat, is een verminking van de foto.’ Dat klinkt misschien heftig, maar dat is het ook. Er volgende in korte tijd enkele blogs inzake de serie ‘De Maatschap’, welke de beruchte advocatenfamilie tevergeefs tegen probeerde te gaan. Tevens een headliner was een blog van mijn hand, waarin ik stelde dat strafrechters geen verstand van auteursrecht blijken te hebben. Waarom was dit? Lees het hier.
In februari volgde een tijd waarin collega Menno zich opwond over ‘Free’ disclaimers, en ik me verheugde op een arrest in het kader van de NSE-zaak. Tegelijkertijd blogde Harmke over de meer belangrijke zaken in het leven, te weten of hair extensions auteursrechtelijk beschermd zijn. Dit onderwerp viel al in de smaak bij Harmke, maar vooral de vraag of smaak auteursrechtelijk beschermd is, bleef haar bezighouden.
The Pirate bay was tevens een hot topic. Remco blogde namelijk dat een blokkering van The Pirate Bay naderde,en later oordeelde het Hof van Justitie van de Europese Unie (‘HvJ’) dat The Pirate Bay zelf inbreuk maakte op auteursrechten van rechthebbenden door haar handelswijze. Al met al geen goed jaar voor The Pirate Bay dus.
In het zelfde straatje: ook voor verkopers van mediaspelers was het geen goed jaar. Het HvJ oordeelde namelijk dat, indien vaststaat dat een persoon die beschermde werken rechtstreeks toegankelijk maakt wist, of moest weten, dat de door hem geplaatste hyperlink rechtstreeks toegang biedt tot een illegaal op internet gepubliceerd werk, de verstrekking van die link moet worden beschouwd als een ‘mededeling aan het publiek’. Hierop staakten verkopers van mediaspelers massaal hun verkoop van de apparaten.
Op het gebied van muziek was het ook een interessant jaar.Zo blogden wij dat Spotify auteursrechten niet te nauw neemt, blogden wij over ‘samplen’, vroegen wij ons af of er sprake was van plagiaat op het liedje ‘see you again’ en blogden we over de rechtszaak van Martin Garrix.
Handelsnaamrecht
Het handelsnaamrecht hield ons duidelijk minder bezig. Harmke blogde in september over twee handelsnamen, waarbij vooral de wijze van anonimiseren opviel: “Onder de feiten wordt aangegeven dat [eiser] een eenmanszaak met als handelsnaam [naam 2] heeft opgericht. Het internetadres is [internetadres 1]. [Gedaagde 1] drijft een eenmanszaak met als handelsnaam [naam 3]. Het internetadres is [internetadres 2]. De onderneming is voortgezet door [naam 4]. In 2011 is de maatschap [naam 5] opgericht en de handelsnaam van de maatschap is [naam 5]. Het internetadres is [internetadres 3].” Een interessante, meer inhoudelijke, zaak deed zich voor in het kader van een beruchte ‘klaagwebsite’ over een bepaalde burgemeester, welke niet was toegestaan.
Merkenrecht
In het kader van merkenrecht, viel mijn oog op een aantal zaken. Sylvana moest haar partijnaam ‘Artikel 1’ wijzigen, omdat deze te veel leek op de naam van onderzoeksinstituut Art. 1. Inmiddels is de partij omgedoopt tot ‘BIJ1’, naar verluidt. Verder was de mislukte poging van Chiever om de nachtwacht in te schrijven als merk interessant. Het BBIE meende immers dat het teken te ingewikkeld is om als ‘teken’ te gelden. Verder waren het onzekere tijden bij Gucci: indien haar streepmerk daadwerkelijk ongeldig zou zijn, zou dat desastreuze gevolgen voor haar hebben. Het in Amsterdam en omstreken bekende ‘Pizzabakkers’ kwam ook in het nieuws: zij kwam op tegen gebruik van een (volgens haar) met haar logo overeenstemmend teken, maar dat was tevergeefs.
Modellenrecht
Het altijd verdraaide modellenrecht hield ons minder bezig. Slechts één keer blogden we over modellen op gedraaide frieten van Simplot: in een rechtszaak oordeelde de voorzieningenrechter dat de Rustic Twist frieten van McCain, inbreuk maakten op het Gemeenschapsmodel van Simplot’s gedraaide aardappelfrieten.
Reclamerecht
Tenslotte zijn we aangekomen bij het reclamerecht. In het begin van het jaar legde het Hof reclameregels uit. Daartoe oordeelde het hof dat een reclame waarin de prijzen worden vergeleken van winkels van verschillende omvang of type, ongeoorloofd kan zijn, wanneer deze winkels behoren tot bedrijven die elk een reeks winkels van verschillende omvang en type bezitten en de adverteerder de prijzen van winkels van grote omvang/type van zijn distributieketen vergelijkt met die in de winkels van kleinere omvang/type van zijn concurrent.
Verder werd de televisiecommercial voor “De Oorlogskranten”, waarin beelden van de Tweede Wereldoorlog zijn te zien en de voice-over aangeeft dat de Oorlogskranten “deze momenten opnieuw tot leven” brengen “alsof u erbij was”, ongepast geacht door de Reclame Code Commissie. Ook blogden wij erover dat de reclamecode ‘social media’ werd verduidelijkt, dat de ACM verkenning uitvoerde naar online reviews en dat de claim ‘Eén bundel in Europa […] Onbeperkt bellen, sms’en en 7 GB data in heel Europa’ misleidend werd geacht evenals een reclame van Kruidvat over Havaianas. Tenslotte schreef collega Nina een interessant blog over ‘De Social Code: Youtube’, waarin de betreffende Youtubers afspraken hebben gemaakt die moeten zorgen voor meer transparantie over eventuele reclame in hun video’s.
Bron: www.solv.nl
