Een voormalige medewerkster van een Amsterdams kinderdagverblijf moet van de rechter 500 euro betalen omdat ze het wachtwoord van haar bedrijfslaptop niet aan haar directeur wilde geven. Dat las ik bij Security.nl. De vrouw wilde het wachtwoord niet afgeven omdat daarmee anderen onder haar naam zouden kunnen werken, maar het kdv gaf aan niet op een andere manier de laptop te kunnen resetten. In hoger beroep bevestigt het Gerechtshof Amsterdam dat het wachtwoord moet worden afgegeven plus een schadevergoeding. Een ICT-faal, zoals men zegt in de reacties?
De vrouw was een goed half jaar in dienst bij het kdv, en had voor haar werk onder meer een bedrijfslaptop gekregen. Bij einde dienstverband leverde ze deze weer in, maar vervolgens bleek dat het gebruikersaccount voorzien was van een wachtwoord. Daardoor kon het kdv er geen nieuw account op zetten.
Navraag bij de vrouw gaf de op zich terechte reactie:
De administrator kan simpelweg een nieuwe account voor (…) aanmaken. Het afgeven van het wachtwoord zou betekenen dat anderen kunnen werken op mijn account. Dit zou betekenen dat men allerlei (ongewenste) activiteiten zou kunnen uitvoeren op mijn account zonder mijn in- en toestemming. (…)
Het kdv beschouwde daarop de laptop als onbruikbaar en hield de kosten van een nieuwe(!) in op haar laatste loonbetaling. Mede daarom kwam het voor de rechter. In eerste instantie oordeelde de kantonrechter dat een nieuwe laptop een tikje overdreven was, maar dat er wel schade was en die werd geschat op 500 euro.
In hoger beroep wordt dat bevestigd, met name omdat er geen inhoudelijk verweer was gevoerd tegen het verzoek. Enkel zeggen dat een administrator dat zou moeten kunnen oplossen is namelijk niet genoeg. Zeker als daar aantoonbaar tegenover staat dat er veel uren zijn gestoken in het proberen te ontgrendelen van de laptop. En ja, dan ga je nat als werknemer.
Natuurlijk, met een goede ict-infrastructuur was dit geen issue: laptop terug, standaard image erop en klaar. Of het schaduwaccount oproepen dat administrator-rechten heeft, het gebruikersaccount met data wissen en een nieuwe gebruiker aanmaken voor de opvolger. Of een van de vele andere oplossingen die een professioneel bedrijf zou kunnen inzetten om laptops te hergebruiken.
Alleen: dit is geen professioneel bedrijf met ict-afdeling of zelfs maar een fulltime ict’er. We hebben het hier over een kinderdagverblijf, waar professionele kinderverzorgenden rondlopen maar de ict-beheerskennis geen kerncompetentie is (of hoeft te zijn). Dan wordt er in de praktijk dus op een andere manier gewerkt met de ict-middelen, en het is die praktijk vanuit waar de rechtbank moet kijken hoe het geschil moet worden opgelost.
Ik kan me heel goed voorstellen dat een organisatie zoals een kdv niet in staat is een account op een laptop te wissen en dan een nieuw account in te richten. Met name als die laptop in een winkel gekocht is en bij de installatie alleen de standaardprocedure is doorlopen waarbij er één account wordt aangemaakt. Dan heb je als ict-leek best wel weinig opties behalve vanuit dat account inloggen en een nieuw account aanmaken of anderszins de boel resetten.
In die situatie snap ik best dat er weinig anders opzit. Dus zelfs als mevrouw een steviger verweer had gevoerd, had ik deze uitkomst wel verwacht. Ik zie dus niets in de argumentatie dat de rechters ict-prutsers zijn – dat zijn ze tegenwoordig zelden meer. Het is vooral dat er een knoop moet worden doorgehakt, hoe lelijk die oplossing ook is. Dus dan is alle mooie theorie over hoe het ook had gekund niet meer relevant.
Arnoud
Source: Ex-werknemer moet 500 euro betalen voor achterhouden wachtwoord – Ius Mentis